TTIP – Page 2 – Weblog Bernard Gerard

Lezing over TTIP in Studium Generale van de TUE

Het Studium Generale van de TU/e besteedde op 28 sept 2016 aandacht aan TTIP. Dat trok ongedacht veel publiek: de Blauwe Zaal zat met ruim 200 mensen bijna vol.

De twee inleiders kwamen van het Platform Authentieke Journalistiek (zie http://authentiekejournalistiek.org/team/ ).

Jilles Mast

Jilles Mast heeft Culturele Antropologie gestudeerd in Utrecht en sindsdien veel wetenschappelijk onderzoekswerk gedaan in Latijns Amerika met politieke raakvlakken.

TTIP en het Canadese broertje CETA zijn niet zozeer handelsverdragen, legde hij uit, het gaat in feite om Investors Rights. Als Apple zijn apparaten in China laat maken, is dat proces niet zozeer handel als wel investering. Het heeft mede te maken met het steeds meer internationaal uitgesmeerde productieproces.
Mast schetste een aantal praktijkvoorbeelden van hoe het ISDS (het Investor State Dispute Settlement) werkt. Het is een parallel rechtssysteem dat eenzijdig ten gunste van de multinationals werkt. De kritiek dat dit allerlei standaarden kan aantasten, en een bedreiging is voor de democratie zelf, deelde hij.
De ‘light-versie’ ICS, die de EU gemaakt heeft en die men in CETA wil vastleggen, verschilt niet wezenlijk van ISDS.
De kosten-baten analyse van TTIP is omstreden. Voorstanders zien vooral voordelen (niet heel groot en op de lange termijn), tegenstanders zien vooral nadelen. De modellen zijn technisch en erg ingewikkeld en hebben allerlei knoppen, toeters en bellen.

Nog erg onbekend, maar mogelijk het bedreigendst van alle, is het Trade in services Agreement TiSA). Dat gaat erover dat alle diensten vermarkt moeten worden. Iets is alleen geen dienst als het puur overheid is en niet winstgericht. In praktijk betekent dat bij ons niet veel meer dan de politie en justitie. Bijvoorbeeld de zorg, het onderwijs en het welzijnswerk zijn in Nederland zelfstandige rechtspersonen en dus niet puur overheid.
sophia-beunder
Sophia Beunder is BSc biologie en culturele antropologie in Utrecht, en heeft haar master Internationaal Land- en Waterbeheer gedaan in Wageningen en doet op dit gebied onderzoek met politieke raakvlakken.

Bij de Studium Generale – bijeenkomst deed ze TTIP en de geopolitiek. De “global South” ligt in de WTO al decennia overhoop met de rijke landen. Die laatste willen dat de eerste hun markten openstellen, waardoor de (soms zwaar gesubsidieerde) producten in die arme landen gedumpt kunnen worden ten nadele van de inheemse landbouw. En anders geen investeringen.
TTIP is een soort bekroning van dit proces. Het moet als het ware een soort ‘gouden standaard’ worden hoe handelsbetrekkingen er uit horen te zien. In feite dus een soort imperialistisch kolonialisme in een moderne vermomming.

Beunder had in dit verband twee interessante citaten.
Ze voerde Hillary Clinton op, die TTIP de “economische NATO” noemde. Dat was in 2012, toen ze minister van Buitenlandse Zaken was.
Ook voerde ze onze eigen Frans Timmermans op met “When you have TTIP in place, i twill change the nature of the game globally. Because then the US and Europe will set the rules of the game, and the others will follow suit, including China, Japan and others”. Dat zei jij op 1 mei 2014 op John Hopkins University (zie https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2014/05/08/speech-by-minister-of-foreign-affairs-frans-timmermans-on-the-future-of-transatlantic-relations ). Oftewel, geopolitiek tegen de BRIC-landen.

De praktijk van de “Westerse waarden” overtuigde haar niet. Westerse mijnbouwondernemingen gedragen zich in Afrika bijvoorbeeld niet beter dan Chinese, en ook Shell in Nigeria en het gifschip, de Probo Koala, zijn geen verheffende praktijkvoorbeelden.

Het Platform Authentieke Journalistiek heeft veel publicaties over het onderwerp op zijn naam staan. Die kan men vinden op http://authentiekejournalistiek.org/publicaties/ onder de titel “Feiten en fabels – 10 claims over TTIP”.

Een informatieve website, die alle ISDS-claims geeft tot 2014, is te vinden op http://teamdata.oneworld.nl/projects/isds/bewegingskaart-claimants/ .

Zie verder op deze site diverse artikelen over TTIP, waaronder

India zegt 57 handelsverdragen op

TTIP leidt tot een parallel rechtssysteem voor grote bedrijven

India zegt 57 handelsverdragen op

In De Correspondent (abonnement aangeraden!) beschrijft Jesse Frederiks waarom India 57 bilaterale handelsverdragen opgezegd die afgelopen zijn of binnenkort aflopen, waaronder dat met Nederland. Aan 25 andere landen, waarvan het verdrag na julin2017 afloopt, heeft India gevraagd de tekst gezamenlijk aan te passen. Eerder hadden ook Zuid-Afrika, Indonesië, Ecuador en Venezuela het gros van hun verdragen opgezegd. Randall Williams, directeur van de afdeling handelsbeleid en -onderhandelingen van Zuid-Afrika wordt geciteerd:”Als dit persoonlijke contracten waren, zou niemand ze ondertekenen. Waarom zou een staat dat dan wel doen?”

het TTIP-paard van Troje-rr

De algemene strekking is dat de strekking van dit soort verdragen steeds breder geïnterpreteerd wordt en dat de claims door bedrijven op staten steeds absurder worden. In 10 jaar tijd is het mondiale aantal claims verdrievoudigd.

De druppel waardoor de Indiase buik vol raakte betrof de handelwijze VAB Vodafone. Vodafone had voor 12 miljard de derde-grootste mobiele telefoon-provider van India overgenomen. Dat gebeurde via “Byzantijnse bedrijfsstructuren” en via inschakeling van tussenpersonen op de Kaaimaneilanden en een Nederlands bedrijf. Eind van het liedje was dat Vodafone geen cent belasting wilde betalen in India, terwijl, aldus de Indiase fiscus, toch “een Indiaas bedrijf diensten leverde aan Indiase klanten vanuit Indiase kantoren over Indiase zendmasten”. Waarop die fiscus Vodafone een aanslag van 2,5 miljard oplegde. Onmiddellijk vroeg Vodafone arbitrage aan.

Een foto door Arno van der LInden op de site van de Omroep Brabant. Links vooraan, met buikje en groen Milieudefensie-Tshirt, ben ik — Een foto door Arno van der LInden op de site van de Omroep Brabant van de TTIP-manifestatie in Eindhoven van 28 mei 2016. Links vooraan, met buikje en groen Milieudefensie-Tshirt, ben ik

Een andere graat in de Indiase strot was een omstreden verkoop van delen van het elektro-magnetisch spectrum voor communicatiedoeleinden aan het Mauritiaanse bedrijf Devas, die door India uiteindelijk teruggedraaid werd. Het Indiase kapitaal achter Devas procedeert nu via een Mauritiaanse U-bocht tegen de eigen regering, maar via arbitrage en dus buiten het Indiase recht om.

India wil nu alle verdragen heronderhandelen en er o.a. inbrengen dat zaken eerst voor de eigen rechter komen en pas via internationale arbitrage als de nationale rechtsmiddelen uitgeput zijn. Ook wil India een lijst met uitzonderingen op economisch, milieuhygienisch en sociaal gebied.

Zie ook TTIP leidt tot een parallel rechtssysteem voor grote bedrijven .

Interview over TTIP met Lúcia van het Vredesburo

Lúcia Fonseca van het Vredesburo op de Grote Berg in Eindhoven benaderde mij of ik een interview wilde geven over TTIP. Dat heeft plaatsgevonden op 8 juni 2016.
Het ging af en toe met enig handen en voetenwerk, want zij is Portugese en spreekt goed Engels en matig Nederlands, en ik spreek matig Engels en in het geheel geen Portugees. Afijn, we kwamen er wel uit.

Lúcia heeft mij een transcriptie van het interview gestuurd. Ik vind zelf mijn beste oneliner dat TTIP er in wezen over gaat of de macht in de wereld publiek of privaat is.

Wie het na wil lezen, kan de tekst vinden –> Interview_Lúcia Fonseca_08juni2016_Vredesburo

Europese vakbonden wijzen ICS in TTIP en CETA af

De Europese vakbonden, verenigd in de European Trade Union Confederation (ETUC) wijzen in een persbericht het Investment Court System af (ICS).

Bij de handelsverdragen TTIP (EU-VS) en CETA (EU-Canada) hoort normaliter het arbitragesysteem ISDS (Investor State Dispute Settlement). Daarin krijgen de internationaal opererende grote bedrijven een een-
zijdige mogelijkheid om regeringen aan te klagen als die hen onwelgevallige beslissingen nemen, bijvoorbeeld op milieugebied. Hiervan wordt steeds meer gebruik gemaakt. Alleen al Canada was 35 keer de klos, alleen door een eerder vrijhandelsverdrag NAFTA.

De EU probeert aan de aanzwellende kritiek vanuit de bevolking tegemoet te komen door een soort ISDS-light te ontwerpen, genoemd ICS.

De verzamelde vakbonden zeggen nu dat ICS ook niet deugt. Het is en blijft een parallel juridisch systeem dat volkomen overbodig is, omdat de VS, Canada en de EU een goed functionerend juridisch systeem hebben dat voldoende is. De “oude” EU-leden hebben geen van alle zo’n relatie met de VS en dat werkt prima.

Zelfs zonder ICS en ISDS zou de ETUC problemen hebben met TTIP.

Voor de integrale tekst zie Tekst ETUC-verklaring over ICS

Voor een diepere analyse op deze site zie Canadese hoogleraar zeer kritisch op ISDS en ICS (TTIP-onderdeel) .

Canadese hoogleraar zeer kritisch op ISDS en ICS (TTIP-onderdeel)

In de NRC van 10 juni stond een fors interview met Gus van Harten, die hoogleraar is in de Internationale Investeringswetgeving en het Bestuur van het Internationale Financiele Systeem aan de Universiteit van Toronto. Het interview is op Internet te vinden op http://www.nrc.nl/next/2016/06/10/handelsarbitrage-vormt-risico-voor-soevereiniteit-1626230 .

Op 9 juni sprak Van Harten met de handelscommissie van de Tweede Kamer. Hij waarschuwde “dat ISDS (de geschillenregeling onder TTIP) verworden is tot een instrument waarmee vooral de internationaal opererende mijn- en energiesector nationale en lokale milieuregels dwarsboomt of verijdelt”. Hij sprak uit eigen ervaring “wij zijn, sinds we in de jaren ’90 het NAFTA-verdrag tekenden met de VS en Mexico, 35 keer aangeklaagd, 34 keer vanuit de VS en één keer vanuit Mexico. Volgens een studie uit 2015 heeft de Canadese regering bedrijven in totaal €172 miljoen Canadese dollar betaald, vooral na toegewezen claims wegens het nemen van milieumaatregelen.”

Wat is uit andere bron hoorde (niet uit die van Van Harten) is dat Canada een milieuwetgeving heeft die veel lijkt op goede Europese wetgeving.

Op http://papers.ssrn.com/sol3/cf_dev/AbsByAuth.cfm?per_id=638855 is een overzicht van boeken en artikelen van Van Harten te vinden.

Het artikel “Key flaws in the European Commission’s proposals for foreign investor protection in TTIP” bijvoorbeeld kan gratis gedownload worden op http://ssrn.com/abstract=2692122 .
Van Harten betitelt daarin de pogingen van de EU om een ISDS-light te definieren (ICS geheten) gezien moeten worden als “Despite my initial enthusiasm about ICS when I read the EC’s press release on the topic, and although the details do have positive elements, after a study of the text it became clear that ICS is mainly a re-branding exercise for ISDS. Too many flawed elements of ISDS remain – including elements that give rise to unacceptable appearances of bias among ICS “judges” – to use terms like court and judge without being misleading to the uninitiated.

Most importantly, ICS “judges” would continue to have a financial interest in future claims because they are still paid a (lucrative) daily fee in a context where only one side – foreign investors – can bring claims, they would continue to operate under the usual ISDS arbitration rules, they would not have to meet the requirements for judicial appointment in any country, and they would not even be barred from working on the side as ISDS arbitrators. I am prompted to say that, if ISDS is “dead”, as some officials have claimed, then the EC’s ICS proposal reminds me of a zombie movie.

There is one very promising signal in the EC’s proposals – an apparent commitment to establish a proper international court to replace ISDS in existing treaties – yet this aspect of the proposal unfortunately is put in doubt by the EC’s choices about sequencing, as I discuss below.”
Een en ander onder overvloedige verwijzing naar voetnoten.

Dezelfde gedachte in de NRC: „Dat voorstel is een lichte verbetering. Maar aan de fundamentele problemen van ISDS is niets veranderd. Nog steeds kunnen claims maar van één partij komen – buitenlandse investeerders. Nog steeds staan er geen verplichtingen tegenover de hoge mate van bescherming die alleen bedrijven via ISDS claimen, en tegenover het publieke geld waarmee toegewezen claims betaald worden.”

Van Harten signaleert verder dat er 2600 bilaterale handelsverdragen zijn, maar ook “dat sommige landen die vanwege ISDS laten verlopen of opzeggen, zoals bijvoorbeeld Zuid-Afrika”.

Zie ook TTIP leidt tot een parallel rechtssysteem voor grote bedrijven

(Recensie in Oxford Scholarship Onlilne van een boek van Van Harten uit 2008)

Mijn persoonlijke TTIP-actiedag op 28 mei 2016

Mijn compagnon Wen Spelbrink en ik behoorden tot de “inner circle” van mensen die de Eindhovense TTIP-actiedag van 28 mei 2016 georganiseerd hebben, en waarin ook Mischa Hakvoort (MilDef Eindhoven), Patrick van der Voort (BBL), Wim Baltussen (FNV) en Ellen Schoumacher (PvdA). Met van landelijk Milieudefensie Lynn van Leerzem als begeleidster.
Daarnaast hebben er ook heel wat andere mensen meegeholpen: Hanny en Paul van Beers van MilDef en de SP, Hans van der Wegen van MilDef Geldrop, Herbert Pronk, Inge Kouw van Transition Towns, en Jac, Malu, Cora, Frank, Rita, Rebecca, Jasmijn en Janny en enkele mensen van de BBL die flyers gedeeld hebben.

Onze “inner circle”-taak was vooral planvormend en logistiek/facilitair, regelen dat alles er is en gebeurt en zorgen dat er een precies schema is, zodat anderen hun verhaaltje konden vertellen en hun opvoering laten zien. Het schema zag er zo uit (ABC is een band):
Programma TTIP-manifestatie 28 mei 2016
De dag begon al vroeg. De man van de tent wilde om 07 uur leveren, want daarna moest hij nog een tent zetten en daarna fluiten bij een groot 6 tegen 6 – toernooi bij de voetbalclub SBC uit Son. Zijn dag zat al even vol als die van ons.
Tentopbouw-r
Om 07 uur bood het bordes van de Catharinakerk de aanblik of het Stratumseind er frites had zitten eten en nog zo wat. Er lag van alles op de grond. Maar de dames van het buikdansen moesten daar op blote voeten rond gaan huppelen, dus we zijn maar begonnen met te vegen. Om de beurt.

Het kwam tot werkoverleg met mijn collega van de sociale werkvoorziening, die daar met dezelfde taak naar toe was gestuurd. Dit verliep in goede harmonie.

Was nog even schrikken toen de buikdansende dames later het bordes afhuppelden, want daar hadden wij niet geveegd (alleen de veegwagen van de Ergon, voor zover die erbij kon). Maar, ‘ze hadden eelt onder de voeten’ aldus opperhoofd Ana van het buikdansgebeuren (www.anadanst.nl) . We hebben inderdaad geen bloed gezien. Was trouwens een schitterende act. Vooral “schrijf TTIP maar op je buik”.
twee buikdans-fotoś
Na het opzetten van de tent zijn Wen en ik de hele tijd bezig geweest het geheel op te sieren met affiches en spandoeken, het ontvangen van de ingehuurde man van het geluid en het bandje. Alles verliep wonderwel, Iedereen was er op tijd, verstond zijn vak en werkte nog goed samen ook.
Er is één stopcontact op het bordes en omdat we niet wisten of dat genoeg was voor de band en het geluid samen, mochten we nog een draad trekken naar een stopcontact in de kerk. Kregen we onze stroom rechtstreeks van de here Jezus.

Ik heb überhaupt grote waardering voor de opstelling van de Catharinakerk.

Ook het flyeren ging goed. Ik schoof de ploegen als een generaal zijn pelotons. Zo raakten we zowat alle 1500 flyers kwijt en werden nog een heleboel mensen uitgenodigd voor de manifestatie.

De sprekers kwamen goed uit de verf. Enkelen van hen, alsmede een aantal mensen uit het publiek, werden bevraagd door Michael J. Dawkins van de coöperatie Duurzaam Brabant (die ook voor VPRO Tegenlicht gewerkt heeft).

Dawkins en het panel. Vlnr — Dawkins en het panel.
Vlnr Wim Baltussen (FNV), Patrick van der Voort (BBL), Ellen Schoumacher (PvdA), Dawkins

Ik ga de inhoud van de redevoeringen hier niet weergeven. Ik was het er mee eens en wie mijn mening weten wil, moet maar kijken op https://www.bjmgerard.nl/?p=2960 en https://www.bjmgerard.nl/?p=2482 en op andere plaatsen op deze site.

Verder heb ik de dag doorgebracht met fotograferen, flyers en affiches verspreiden, met mensen praten, organisatiedingen regelen, etc.

Stipt op het overeengekomen tijdstip 14.00 uur was de manifestatie afgelopen. We hadden tot 16 uur nog op de rol staan de vertoning van de TTIP-film van Lubach op zondag, maar daarvoor bleek geen animo. Het was mooi weer (ik was blij dat de weersvoorspelling er geheel naast zat) en waarschijnlijk had de doelgroep de film al gezien.

Om kwart over vier kwam de tent-man terug en kon ik met inmiddels een beetje stijve pootjes naar huis.

TTIP leidt tot een parallel rechtssysteem voor grote bedrijven

Het Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) versterkt het bestaan van twee parallelle rechtssystemen in Europa.

Het ene systeem omvat het gangbare nationale en Europese recht. Dat staat voor iedereen open, ook voor ondernemingen.
Als een investeerder uit land A ruzie heeft met de regering van land B, gaat dat via de regeringen van land A en B. Het conflict dient voor een gerecht in land B (eventueel de EU). De gebruikelijke rechtsstaatbeginselen gelden.

Het TTIP-systeem is een internationaal arbitragesysteem op basis van internationaal recht. Het heet Investor-State Dispute Settlement (ISDS). Vanwege de groeiende onvrede heeft de EU een minder slechte versie bedacht, het Investment Court System (ICS). Of dat inderdaad de nieuwe standaard gaat worden, moet blijken.
Het systeem staat alleen toe dat ondernemingen, buiten de eigen regering om, regeringen aanklagen. Andersom kan niet: regeringen of gedupeerde groepen mogen de buitenlandse investeerder niet aanklagen.
De ISDS-procedure kan leiden tot miljardenclaims en is juridisch bindend.

De kolencentrale van Vattenfall in Hamburg

Ter illustratie de nieuwe kolencentrale die Vattenfall wilde bouwen bij Hamburg, een omstreden project in een tijd met wisselende politieke verhoudingen en een groeiend milieu- en klimaatbewustzijn. Na een voorlopige goedkeuring in 2007 kreeg Vattenfall een definitieve goedkeuring in 2008. In die definitieve goedkeuring stelde Hamburg aanvullende milieueisen aan de hoeveelheid koelwater die mocht worden geloosd, aan de temperatuur en het zuurstofgehalte van de Elbe, en aan de leefbaarheid voor vissen. Dat moest o.a. bereikt worden door een koeltoren en een stadsverwarmingssysteem. Door die aanvullende voorzieningen bleef de Elbe net aan de Europese waterkwaliteitswetgeving voldoen.
Vattenfall vond dat de scherpere milieumaatregelen de bedrijfseconomie van hun centrale teveel schaadden. Er kwam een zaak bij het Hamburgse Oberverwaltingsgericht. Vattenfall kreeg daar in essentie geen gelijk.
Daarop trok Vattenfall bij verrassing de ISDS-kaart (gebaseerd op het Energy Charter Treaty), en eiste alvast meteen maar $1,4 miljard. Daarna verliep de procedure in het geheim en met de landelijke overheid aan tafel. Toen het stof neergedaald was, hoefde de koeltoren alleen in hete en droge zomers gebruikt te worden, mocht Vattenfall ’s winters anderhalf keer zoveel koelwater lozen, en hadden de vissen een probleem.
Hamburg_kolencentrale_Vattenfall_technisch plan_1

TTIP lijkt besmettelijk. De NRC meldde op 19 mei 2016 dat Nederland, samen met vier andere EU-landen, er achter de schermen voor ijvert om ISDS ook binnen de EU in te voeren. Want, zo is de logica, met ISDS hebben de niet-Europese bedrijven een voordeel dat de Europese bedrijven niet hebben. Het gaat met name om de afschaffing van oude verdragen met oost-Europese landen.

Handelsvragen berusten op wazige vangnet-termen als “directe en indirecte onteigening” en “eerlijke en billijke behandeling”. Daaronder kan heel veel verstaan worden.
Investeerders gebruiken vooral graag het begrip “indirecte onteigening” en verstaan daar zo ongeveer alles onder wat de winst mogelijkerwijs zou kunnen schaden.
Ze doen dat steeds aggressiever. Sinds 1997 zijn er zeker 300 arbitrageprocessen gestart (voor die tijd bijna geen enkele), maar dit aantal kan een onderschatting zijn aangezien de processen geheim zijn.

De claims benoemen een bonte rij geschilpunten met claims van 10 miljoen tot 40 miljard: een verbod op bestrijdingsmiddelen, het minimum jeugdloon in Egypte, mijnbouwkwesties, fiscaal overheidsbeleid, afvalverwerking etc (zie http://teamdata.oneworld.nl/projects/isds/bewegingskaart-claimants/ ).
TTIP kan daar een even bonte rij aan toevoegen op punten waar de Amerikaanse en de Europese standaarden verschillen zoals chloorkippen, het voorzorgbeginsel, de EU -richtlijn REACH voor gevaarlijke stoffen, arbeidswetgeving.
Investeerders winnen 25% van de zaken en in 28% komt het tot een schikking (wat in praktijk vaak een overwinning is– zie Hamburg).

De bonte rij aan onderwerpen maakt dat ISDS-rechters ver buiten hun internationale civiele-specialisme moeten oordelen: bestuursrecht, sociaal en arbeidsrecht, fiscaal recht. En dat voor heel veel landen. Geschillenbeoordelaars kunnen daar nooit adequaat voor opgeleid zijn– als ze al een formele opleiding als rechter hebben. Bovendien hebben “rechters” onder ISDS geen vaste aanstelling, maar worden van zaak tot zaak betaald – wat de onafhankelijkheid ook al niet ten goede komt.
Niet voor niets heeft de Deutscher Richterbund TTIP om fundamentele redenen afgewezen.

De juridische basis van TTIP is onaanvaardbaar.

Het samenwerkingsverband 040TTIPvrij organiseert op zaterdag 28 mei, van 12.00 – 14.00 uur, een manifestatie tegen TTIP op het Catharinaplein. Als spreker treden op:
– Europarlementarier Anne-Marie Mineur (SP)
– Wim Baltussen (FNV)
– sprekers van BBL en PvdA
– Voorzitter Dawkins van de coöperatie Duurzaam Brabant interviewt mensen
– muziek en dans

(Dit artikel is op 25 mei 2016 als gastopinie in het Eindhovens Dagblad verschenen)

Duitse Rechtersbond wijst TTIP af

De Deutscher Richtersbund wijst in een publieke verklaring de geschillenregeling binnen TTIP volledig af.

deutscher richterbund

Het Transatlantisch Trade and Investment Partnership moet een han-
delsakkoord worden tussen de EU (die hier namens de afzonderlijke landen optreedt) de de VS. Omdat er nu al nog maar weinig financiële belemmeringen voor deze handel zijn, richt het akkoord zich vooral tegen bestaande standaarden. Over dit akkoord wordt nog onderhandeld. Ik heb hierover op deze site al veel geschreven, zie Goede TTIP-avond in Veldhoven
Van het Canadese zusje CETA van TTIP is de tekst al klaar. Hier zit nog de oorspronkelijke ISDS in. Hierover zullen later in dit jaar besluiten genomen worden. Mogelijk ook het besluit tot een referendum.

Meningsgeschillen worden voorgelegd aan een aparte “rechtbank”, het ICS (Investment Court System). Dat is de light-versie van wat er eerst stond, het ISDS. Dat is alleen toegankelijk voor grote internationale ondernemingen, die er eerst miljoenen aan kunnen wagen om er vervolgens miljardenclaims tegen landen uit te kunnen slepen.

Het standpunt van de Deutscher Richtersbund richt zich tegen deze ICS met argumenten als:
– een parallel juridisch systeem is volkomen overbodig, aangezien de verdragspartners al een functionerend juridisch systeem hebben dat prima in staat is alle soorten juridische geschillen te behandelen. “Sondergerichten” voor een aparte groep rechtszoekenden zijn volkomen overbodig.
– de omschrijving van het begrip “Investering” in het ICS is zo ruim, dat er van alles onder valt. (Bedenk dat Veolia m.b.v. ISDS de Egyptische regering aanklaagde toen deze het minimumloon wilde verhogen, of Vattenfall de stad Hamburg toen deze aan de wettelijke lozingsnormen van een kolencentrale olp de Elbe wilde vasthouden). De Richtersbund zegt dat het ICS zich niet alleen met het in deze zaken gebruikelijke civielrecht bezighoudt, maar zich ook waagt op het terrein van het bestuurs-
recht, het sociale recht en het belastingrecht.
– De Richtersbund twijfelt er sterk aan dat de EU het recht heeft om het ICS aan de landen op te leggen.
– Het ICS gaat zijn “rechters” recruteren uit een kleine groep experts in het internationale publieks- en investeringsrecht. Die groep heeft nooit te maken gehad met het sociale recht, het milieurecht, het bestuursrecht enz. van de afzonderlijke landen.
– De ICS-“rechters” worden voor 6 jaar benoemd en vangen €2000 in eerste termijn per maand. Dat roept de vraag op of deze “rechters” vakinhoudelijk en financieel wel onafhankelijk kunnen functioneren.

Voor de volledige brief zie Deutscher Richterbund lehnt Errichtung eines Investitionsgerichts für TTIP ab .

Zie voor hun site http://www.drb.de/cms/index.php .

deutscher richterbund-justitia

Goede TTIP-avond in Veldhoven

De Vereniging Milieudefensie en het FNV hebben een avond georganiseerd over TTIP in Veldhoven. TTIP staat voor Transatlantic Trade and Investment Partnership.

Er is op zich niets tegen transatlantische handel en investeringen, maar zoals men het nu wil regelen, wordt het een feestje voor 47000 grote internationale bedrijven die een eigen rechtbank krijgen, waar alleen zij toegang toe hebben, gevuld met vriendjes uit eigen kring, die met miljoenenclaims mogen zwaaien als een nationale overheid niet doet wat in de kraam van het bedrijfsleven te pas komt. Zoals het minimumloon verhogen (Egypte), aan de lozingsvoorschriften van kolencentrales vasthouden (Hamburg), aan arbeidsrechten vasthouden, etc.

Voor een wat uitgebreidere beschrijving zie de publieksflyer, waarvan Milieudefensie er 600 uitgedeeld heeft –> TTIP_publieksflyer_Veldhoven .

Sprekers waren Geert Ritsema van Milieudefensie en Wim Baltussen van het FNV.

De zaal zat met 25 mensen van buiten de organisatie goed vol en de discussie was levendig. Hier een wat uitgebreider verslag van de avond –> Verslag van de TTIP-avond op 16 feb in Veldhoven.
Er wordt gedacht over een vervolg op deze actie.

Het publiek. De hobbyzaal van Het Tweespan was een aparte entourage.

Voor andere TTIP-activiteiten zie elders op deze site.

TTIP: grenzen open, regels weg

Op 15 januari 2016 was er een TTIP-avond in Veghel. De SP had die georganiseerd. Sprekers waren Coen van der Veer (FNV-bestuurder) en Anne-Marie Mineur (Europarlementarier SP).

Links Anne-Marie Mineur, dan Coen van der Veer en (zittend) voorzitter Nico Heijmans

Van der Veer betoogde vooral dat de werknemersrechten door het Trans Atlantisch Trade and Investment Partnership (TTIP) in gevaar gebracht werden. De VS hebben geen goede reputatie op het gebied van de uit-
voering van de ILO-eisen (International Labor Organisation). Bovendien is de arbeidssituatie in de VS niet Federal, maar een zaak van de deelstaten. Het eerdere NAFTA-verdrag tussen de VS, Mexico en Canada was in zijn uitwerking leerzaam geweest.

In de eerste versie kent TTIP het, inmiddels beruchte, ISDS. Als een overheid een besluit neemt dat een multinational onwelgevallig is (bijvoorbeeld dat Egypte het minimumjeugdloon een beetje verhoogt), kan die een claim indienen kunnen wat bijeengeraapte advocaten in een hotelkamer in het geheim een bindend besluit nemen, waartegen geen hoger beroep kan worden aangetekend. Het kan om miljarden gaan.
Door de vele protesten is dit systeem afgezwakt tot het Investor Court System (ICS). Dat lijkt wat meer op een normale rechtbank, maar is nog steeds niet normaal. Normaal is dat de multinational gewoon het normale rechtssysteem van het betreffende land gebruikt.

Het publiek bestond uit ongeveer 45 mensen

Anne-Marie Mineur vertelde een parallel en deels overlappend verhaal, waarin wat meer de consument en het milieu aan de orde kwam, zoals de bekende chloorkip (die eigenlijk staat voor een onderliggend verschil in opvattingen over dierenwelzijn en curatief of preventief salmonella’s bestrijden), toegestane stoffen in cosmetica (de EU zijn hier veel strenger) en het vlees met groeihormonen.
Ook passeerden vergelijkbare (voorgenomen) verdragen de revue, zoals dat met Canada en bijvoorbeeld het TISA (Trade in Services Agreement). Dat laatste zou bijv. betekenen dat een bedrijf, dat in de VS groot geworden is in het runnen van geprivatiseerde gevangenissen, hier toegang tot de thuiszorg mag eisen.

Eigenlijk wil het bedrijfsleven (om precies te zijn de grote multimationals, want diverse sectoren van kleine bedrijven zoals boeren zijn bezorgd) gewoon zelf zijn regels vaststellen. De aanwezigheid van nationale staten is alleen maar hinderlijk in hun ogen. Het heet “Regulatory Coöperation”.

Op basis van de huidige gewoonten zou het Europese Parlement alleen maar JA of NEE mogen zeggen (en dan wordt het waarschijnlijk JA), en zouden de afzonderlijke lidstaten er niets meer over mogen zeggen.
Beide procedures worden aangevochten.

De eindsituatie is nog onduidelijk.

Zie ook Verslag TTIP-demo Amsterdam

en TTIP-avond Eindhoven