Ik ben het vaak eens met mijn zeer gewaardeerde kennis Alexander uit Riethoven. Wij stonden aan dezelfde kant bij het beschermen van het dal van de Keersop tegen de aanleg van de Westparallel en bij de strijd voor een leefbare omgeving van het vliegveld. Na afloop van de zang-demonstratie bij het gemeentehuis in Veldhoven ( Groot koor zingt Alders en Meijs toe ) kregen we in de nazit een flinke discussie over Genetische Modificatie (GM). Over dat onderwerp ben ik het grotendeels niet met hem eens.
Omdat ik in de intro van mijn weblog beloofd heb dat ik zal antwoorden op vragen, heb ik voorgesteld dat ik mijn reactie via mijn weblog zou geven. Dat was goed. Hierna het resultaat. Om het overzichtelijk te houden heb ik de belangrijkste stukken argumentatie achter een
doorklik-button gezet.
Alexanders bezwaren richten zich vooral op de inzet van GM-technieken om gewassen resistent te maken tegen RoundUp, en op de giftigheid van RoundUp. Alexander citeert hier de Franse professor Seralini, die beweert dat zowel RoundUp als de GM-mais (in dit geval) giftig zijn en kanker veroorzaken.
Daarnaast noemt Alexander internationale actiegroepen als bron van informatie. Ook bij deze actiegroepen ligt de nadruk op GM in verband met Roundup. Een heel eind daarachter besteden deze actiegroepen aandacht aan Bt-gewasbescherming,
Ik heb mij, waar het om gewasbescherming gaat, beperkt tot Roundup, een commercieel verkrijgbaar preparaat, waarvan de stof glyphosaat het belangrijkste bestanddeel is.
Een verhaal over GM echter moet naar mijn smaak een veel bredere strekking hebben dan alleen de RoundUp invalshoek. Ik heb geprobeerd zo’n bredere strekking op papier te zetten in de vorm van een verhaal dat uit vier lagen bestaat.
Eerst Seralini.
Ik heb alles bij elkaar gezocht wat er in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Nature over Seralini verschenen is, en verder wat er over GM-mais en RoundUp in diverse publicaties gestaan heeft. Mijn conclusies:
– Seralini heeft met goede bedoelingen slechte wetenschap bedreven. Hij heeft met te weinig ratten teveel willen bewijzen. Het onderzoek heeft niet tot bruikbare resultaten geleid.
– De resultaten zijn niet op de gangbare wijze gepubliceerd, maar in de vorm van een perscampagne in combinatie met een ongewone embargovorm. De wetenschapper Seralini en de actievoerder Seralini hebben te weinig onderlinge afstand bewaard
– Hoewel Seralini dat zelf niet afdoende bewezen heeft, is zijn
bewering dat RoundUp giftig en kankerverwekkend is aannemelijk. De IARC heeft glyphosaat op lijst 2a geplaatst van ‘waarschijnlijk voor de mens kankerverwekkende stoffen”
– De gedachte dat GM-mais zelf kankerwekkend is heeft wetenschappelijk weinig aanhang.
Zie verder “ Het verhaal van Seralini”.
Dan GM in het algemeen.
– zoals bij alle vormen van technische vooruitgang is de vooruitgang niet in zichzelf goed of fout, maar bepaalt de maatschappelijke
vormgeving het ethische of politieke oordeel
– Er is geen reden is om GM-technieken categorisch af te wijzen
– Er zijn wel redenen om bepaalde concrete werkplannen af te
wijzen of sterk te reguleren, zoals de inzet van RoundUp in combinatie met daartegen resistent gemaakte gewassen
– GM-technieken kunnen nut hebben en de landbouw duurzamer maken
– Bepaalde werkplannen van de traditionele genetica brengen
eveneens grote risico’s met zich mee
– GM-technieken horen in de vaste toolbox van de moleculaire
biologie thuis en dienen op basis van goede protocollen te worden gehanteerd door vakbekwame deskundigen
– Commerciele ondernemingen hebben teveel macht in de voedselsector, zowel via de GM-route als via de traditionele genetische route
Zie verder “Het vier-lagenverhaal van de genetische modificatie”.
In de tekst van dit verhaal wordt verwezen naar ” De Ierse hongersnood, aardappelen, phytophthora en DURPH ”
Zoals altijd zijn reacties welkom.
Het valt mij op dat nagenoeg elke vorm van discussie over GM bijna per direct vanuit principiele posities wordt gevoerd. Het beargumenteren vindt dan niet meer plaats op grond van feiten, maar via het toenemende volume waarmee meningen worden herhaald.
Voor mij is je beschrijving via een vier-lagen model een oplossing om gesprekken terug te brengen tot de kern. Wat is het echte probleem eigenlijk: het genetisch modificeren van planten (waar onderzoek inderdaad weinig tot geen schadelijke gevolgen bij aantoont) of het ‘business model’ van de grote bedrijven die commercieel GM toepassen (met Monsanto als boegbeeld). Het is niet moeilijk om het een te accepteren en daarbij het ander te verwerpen.
De biologische vorm van landbouw lijkt zwaar onvoldoende opbrengst te kunnen genereren om de wereldbevolking te voeden. Opbrengstverhoging betekent dus het verlagen van de risico’s voor schimmel- en bacteriele infecties en het verlagen van de gevoeligheid van de planten voor veranderingen in hun normale groeiomstandigheden (bv teveel water, te weinig licht, temperatuurverschillen). Traditionele genetica is niet in staat om snel genoeg tot resultaten te leiden en is uiteindelijk net zo verdacht op lange termijn gezondheidsrisico’s als GM. GM lijkt hier dus broodnodige voordelen te bieden zonder significant risico. We kunnen uiteindelijk dus niet eens anders…
Ik vrees dat ‘Alexander’ geen gelijk heeft en ik ben benieuwd hoe hij over je redenering denkt.
Groet, mijn complimenten over je gestructureerde aanpak ! Ik had niet anders verwacht 🙂
Rene
Wij zijn het in wezen eens.
Bij zaken, die tussen natuurwetenschap en politiek in liggen, is mijn eerste reflex om te kijken wat er wel kan en niet wat er niet kan. De problemen zijn onvoorstelbaar groot.
Er bestaat een zg Groene Rekenkamer, die zijn roeping er vooral in vindt om uit te rekenen waarom duurzaam en milieu niet zou kunnen (eigenlijk dus een anti-groene Rekenkamer). Ik zou erg graag meehelpen met een organisatie die uitrekent hoe energie en milieu wel kunnen.
Ik begrijp dat politieke partijen en milieugroepen keuzes maken, maar er zou op zijn minst al veel gewonnen zijn als het oordeel volgde op de kennisverwerving en er niet aan vooraf ging.
Over je reactie mbt GM en bedrijfsmodellen een precisering en een toevoeging.
De precisering is dat het onderscheid tussen goede en slechte bedrijfsmodellen ook voor de traditionele genetica geldt (bijv. F1-hybriden emaille bananen op aarde een kloon)’
Er zijn GM-toepassingen met een goed en een slecht bedrijfsmodel, en er zijn traditioneel-genetische toepassingen met een goed en een slecht bedrijfsmodel.
Ongetwijfeld is ook dit veel te simpel, maar op deze plaats heb ik niet meer mogelijkheden.
De toevoeging is dat de moderne CRISPR-Cas9- techniek de slepende GM-discussie in een klap voor een groot deel achterhaald heeft.
Nu hoop ik eigenlijk dat de linkse politieke partijen en de milieubeweging eerst onderzoek doen en kennisverwerving, en dat ze pas daarna op een ideologisch stokpaard gaan zitten.